آرتریت مفصل ران
آرتریت Arthritis یا همان التهاب مفصل به تورم توام با درد و محدود شدن دامنه ی حرکتی مفصل، اطلاق می شود. این درد ابتدا کم بوده و کم کم افزایش می یابد.در این مقاله به علت آرتریت مفصل ران و راهکارهای درمانی این عارضه می پردازیم.
محتوا
مفصل هیپ (ران) کجاست؟
مفصل هیپ hip joint، نوعی مفصل سینوویال می باشد که از قرار گیری استخوان ران در داخل حفره ی استابولوم (حفره ی حقه ای) تشکیل می شود.
بعد از مفصل زانو، مفصل هیپ جزء بزرگترین مفصل های بدن است. از ویژگی های بارز این مفصل می توان به استحکام بالا اشاره کرد. این مفصل نقش بسیار مهمی در تحرک انسان دارد و باعث می شود تا وزن بدن از کمربند لگنی به ارگان های تحتانی منتقل شود.
انواع آرتریت ران
آرتریت مفصل ران دارای انواع مختلفی است که به 4 گروه تقسیم می شوند و در ادامه به هر کدام از آن ها جداگانه خواهیم پرداخت:
- استئوآرتریت
- آرتریت روماتوئید
- لوپوس اریتماتوز
- آرتریت پسوریازیس
به طور کلی این بیماری از هر نوعی که باشد دارای درمان خاصی نبوده و با انجام اقدامات مختلف می توان فقط علائم و درد را کاهش داد.
استئوآرتریت
این بیماری همان آرتریت همراه با التهاب استخوان ها است که می توان گفت در اثر ساییدگی مفاصل و از بین رفتن مفصل ها بر اثر بالا رفتن سن پیش می آید. به همین دلیل شیوع این نوع از آرتریت در سنین بالا بیشتر از جوانان است.
استئوآرتریت می تواند در بیمار در اثر اختلالاتی بروز کند که عبارتند از:
- زمانی که هر یک از بافت ها یا اندام ها به گونه ای نا هنجار رشد کنند یا دارای مشکلات ساختاری باشند که به آن دیسپلازی می گویند.
- سن زیاد
- چاق شدن زیاد به طوری که به مفاصل فشار زیادی وارد شود.
- وارد شدن ضربه به ران در گذشته
با وجود موارد ذکر شده نمی توان گفت فقط افرادی که شرایط بالا را دارند به این بیماری مبتلا می شوند؛ ممکن است هر کسی به دلابل متفاوتی دچار استئوآرتریت شود.
آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید نوعی آرتریت سیستمی است که سبب آسیب به مفاصل ران و درگیر کردن کل بدن می شود. علت این نوع از بیماری عکس العمل های سیستم ایمنی است و ارتباطی با بالا رفتن سن، ساییده شدن مفاصل، چاقی و … ندارد. با بروز این نوع آرتریت و تداوم آن ممکن است استخوان ها و غضروف ها تحلیل بروند.
مفصل ران مانند دیگر مفاصل بدن با کپسولی از مایع مفصلی پر می شود که این مابع سبب کمک به حرکات نرم مفاصل می شود. آرتریت روماتوئید ممکن است برای فرد در هر سنی بروز کند و شیوع آن در سنین مختلف یکسان است.
لوپوس اریتماتوز
این بیماری که بیتر با نام لوپوس آن را می شناسیم یک بیماری اتوایمیونی است که همه ی قسمت های بدن را می تواند تحت تاثیر قرار دهد. یکی از قسمت هایی که ممکن است تحت تاثیر این بیماری باشد مفصل ران است. اگر این بیماری سبب آسیب به مفصل ران شود دارای التهاب زیادی می باشد. در مجموع این بیماری می تواند افراد را در هر سنی درگیر کند اما میزان شیوع آن در سنین 15 تا 35 بیشتر است.
آرتریت پسوریاتیک
این بیماری نوعی بیماری مربوط به پوست است که می تواند مفاصل ران را هم درگیر و دچار التهاب کند. این نوع از آرتریت معمولا در افراد با قرمزی پوست آغاز می شود و با گذشت زمان موجب آرتریت ران می شود. این نوع نیز می تواند در هر سنی اتفاق بیافتد
عوارض دیگری نیز ممکن است مفصل هیپ را تحت تاثیر قرار دهند. بطور مثال:
- آرتروز لگن
- انواع بیماری هایی که عصب را تحت فشار قرار می دهند مانند: سیاتیک و…
- انواع جراحت ها (دررفتگی مفصل لگن، شکستگی مفصل لگن و…)
- عفونت مفصل هیپ و …
به منظور تشخیص صحیح و به موقع بیماری هایی که باعث درگیر شدن مفصل هیپ و ایجاد عوارضی مانند: احساس درد، محدود شدن دامنه ی حرکتی مفصل و … می شوند، باید به متخصص ارتوپدی مراجعه نمایید. زیرا همانطور که می دانید، تشخیص درست لازمه ی انتخاب درمان مناسب و کارآمد می باشد.
علائم ساییدگی مفصل ران
با از بین رفتن غضروف بین مفصلی، حرکت استخوان ها دشوار می شود. با ادامه یافتن تحلیل غضروفی، استخوان ها ساییده و تخریب می شوند. تحلیل غضروف، باعث خشکی مفصل و در نتیجه عوارض نامطلوبی مانند آرتروز می گردد. در اغلب موارد تخریب و ساییدگی مفصل لگن با علائمی همچون: درد، محدود شدن حرکت مفصل مربوطه، تورم و… همراه است. اگر شدت ساییدگی مفصل ران زیاد باشد، فرد قادر به راه رفتن نمی باشد. گاهی ممکن است زمانی که فرد از خواب بیدار می شود با درد شدیدی روبرو باشد. همچنین زمانی که فرد ورزش یا فعالیت های سنگین انجام دهد ممکن است این درد بیشتر شود.
تشخیص آرتریت مفصل ران
برای درمان هر بیماری مهم ترین قدم تشخیص بیماری به شکل درست است. در صورتی که تشخیص صحیح و دقیق و توسط متخصص انجام شود بیمار زود تر می تواند نسبت به کاهش علائم اقدام نماید.
این تشخیص می تواند به اشکال زیر انجام شود:
- معاینه بالینی به همراه سوالاتی از بیمار درباره نحوه بروز بیماری و سوابق پزشکی بیمار
- انجام چندین تست ساده فیزیکی در مطب برای یافتن محل و علت درد
- گاهی اوقات انجام رادیوگرافی و عکسبرداری های مختلف درخواست می شود.
- گاهی به منظور بررسی سیستم ایمنی افراد آزمایش خون تجویز می شود.
درمان ساییدگی مفصل ران
همانطور که گفتیم با مراجعه به متخصص ارتوپدی، علائم بیمار مورد بررسی قرار می گیرد. با تهیه ی گرافی های رادیولوژی یا ام آر آی می توان مفصل مورد نظر را مورد مطالعه قرار داد تا عوارض احتمالی تشخیص داده شوند.متخصص با در نظر گرفتن علائم بیمار، تصاویر رادیوگرافی و معاینات پزشکی، علت بیماری را مشخص می نماید و بهترین راهکار درمانی را برای رفع عوارض موجود تجویز می نماید.
بسته به میزان و شدت آسیب دیدگی مفصل لگن، پزشک راهکارهای متفاوتی به کار میبرد؛ مانند:
- ارتوکین تراپی
- آب درمانی
- فیزیوتراپی و …
- جراحی
برای درمان های غیر جراحی آرتریت ران می توان از دارو های ضد التهاب استفاده نمود که یکی از این دارو ها ایبوبروفن است.
یکی دیگر از کار هایی که به منظور درمان آرتریت انجام می شود تزریق موادی مانند کورتیکواستروئیدها، اورتوکین و … به مناطقی است که در آن ها درد و التهاب وجود دارد.
انجام برخی تمرینات در آب و تمرینات فیزیکی با تجویز پزشک می تواند علائم درد را کاهش دهد. در برخی موارد حتی پس از درمان نیز آب درمانی توصیه می شود. داشتن رژیم غذایی برای جلوگیری از چاق شدن نیز می تواند بسیار موثر باشد
اگر شدت آسیب دیدگی مفصل لگن به قدری باشد که به واسطه ی راهکارهای غیر تهاجمی فوق الذکر درمان نگردد، پزشک جراحی تعویض مفصل لگن را به منظور درمان عارضه های موجود و رفع ناتوانی حرکتی فرد، تجویز می نماید.
عوارض تعویض مفصل لگن
جراحی تعویض مفصل از حساسیت بسیار بالایی برخوردار است. تکنیک اجرایی توسط جراح و استفاده از پروتزهایی با جنس مرغوب عواملی هستند که نتیجه ی حاصل از تعویض مفصل لگن را مشخص می نمایند.
به خاطر داشته باشید اگر جراحی، به صورت اصولی و با دقت صورت گیرد هیچ نوع عارضه ی نامطلوبی بر بیمار تحمیل نمی شود.
نتیجه گیری
تشخیص درست علت آرتریت مفصل ران، از اهمیت بالایی برخوردار است. زیرا زمانی که علت بیماری به طور صحیح تشخیص داده شود، راهکار درمانی مناسبی برای برطرف کردن آن انتخاب می شود. بنابراین لازم است برای تشخیص به موقع و درمان آرتریت به بهترین متخصص ارتوپد مراجعه نمایید و از درمان های خودسرانه بپرهیزید.
