درمان شکستگی استخوان تیبیا

شکستگی تیبیا به شکستگی یا ترک در استخوان درشت نی اشاره دارد که بیشتر به عنوان استخوان ساق پا شناخته می شود. استخوان تیبیا بخشی از ساق پا می باشد که در حد فاصل مفصل زانو و مچ پا واقع شده است. ساق پا متشکل از دو استخوان به نام های: درشت نی (تیبیا Tibia) و نازک نی (فیبولا Fibula) می باشد. استخوان تیبیا بیشترین فشار وارد شده به ساق پا را تحمل می کند.

محتوا

شکستگی تیبیا چیست؟

استخوان درشت نی بزرگتر از دو استخوان ساق پا است و اکثر وزن بدن شما را تحمل می کند. این نقش حیاتی در حرکت صحیح بدن، به ویژه برای مکانیک مچ پا و زانو دارد. هنگامی که این استخوان حیاتی شکسته یا ترک خورده باشد، شکستگی تیبیا نامیده می شود. به طور معمول، شکستگی های تیبیا شامل شکستگی های ناشی از آسیب تروماتیک یا ترک های ناشی از فشار مکرر بر روی استخوان (همچنین به عنوان شکستگی های استرس درشت نی) شناخته می شود. قبل از اینکه بتوانید درمان مناسبی دریافت کنید، مهم است که بدانید چه نوع شکستگی استخوان درشت نی ممکن است متحمل شده باشید.

انواع شکستگی تیبیا

اصطلاح شکستگی تیبیا برای اشاره به انواع مختلف شکستگی ها و ترک ها در استخوان ساق پا استفاده می شود. بسته به اینکه شکستگی در امتداد ساق در کجا قرار دارد، چقدر استخوان جابجا شده است و چه میزان آسیب به بافت های نرم اطراف وارد شده است، شکستگی تیبیا ممکن است طبقه بندی، تشخیص و درمان متفاوتی داشته باشد.

بیایید نگاهی دقیق‌تر به طبقه‌بندی‌های مختلف شکستگی‌های تیبیا و ویژگی‌های تعیین‌کننده آن بیندازیم:

شکستگی پایدار: شکستگی پایدار یا شکستگی بدون جابجایی به شکستگی اطلاق می شود که در آن قسمت های شکسته استخوان درشت نی شما همچنان می توانند به درستی ردیف شوند و استخوان می تواند موقعیت صحیح خود را تا زمانی که آسیب شما بهبود می یابد حفظ کند.

شکستگی جابجا شده: برخلاف شکستگی های پایدار یا بدون جابجایی، شکستگی جابجا شده به این معنی است که قسمت های شکسته استخوان درشت نی شما از حالت طبیعی خود خارج شده اند. این نوع شکستگی بیشتر به جراحی نیاز دارد تا استخوان درشت نی شکسته را مجدداً تنظیم کند.

شکستگی باز یا مرکب: شکستگی‌های باز (که به آن شکستگی‌های مرکب نیز می‌گویند) به آسیب‌هایی گفته می‌شود که در آن استخوان درشت نی شکسته پوست شما را سوراخ کرده است یا دچار زخم عمیقی شده‌اید که استخوان شکسته را آشکار می‌کند. به طور معمول، بهبودی این شکستگی‌های جدی ممکن است طولانی‌تر طول بکشد، ممکن است شما را در معرض خطر بالاتر عفونت قرار دهد، و اغلب شامل آسیب به رباط‌ها، تاندون‌ها یا عضلات اطراف می‌شود.

شکستگی بسته: در شکستگی های بسته، پوست اطراف شکستگی سوراخ نمی شود و استخوان قابل مشاهده ای وجود ندارد.

شکستگی عرضی: شکستگی عرضی شامل یک شکستگی مستقیم و افقی در سرتاسر شفت درشت نی (بخش بلند و باریک درشت نی) است.

شکستگی مایل: شکستگی مورب شامل یک شکستگی زاویه دار در سراسر شفت تیبیا است.

شکستگی مارپیچی: مانند نوارهای روی یک قندان یا میله آرایشگر، یک شکستگی مارپیچی دور شفت تیبیا می پیچد.

شکستگی خرد شده: این نوع شکستگی بسیار ناپایدار است. زمانی اتفاق می افتد که استخوان درشت نی به سه یا بیشتر تقسیم شود.

چه عواملی باعث شکستگی استخوان تیبیا می شوند؟

همانطور که در مطالب فوق بیان شد، فشارهای وارد شده بر ساق پا بیشتر به درشت نی وارد می آیند. اگر شدت این فشارها بیش از اندازه باشد و یا ضربه ی مستقیمی در هنگام تصادف به ساق پا وارد شود، احتمال شکستگی استخوان تیبیا وجود دارد. شکستگی استخوان تیبیا معمولا به صورت عرضی و یا خرد شدگی می باشد. استخوان تیبیا در زیر پوست قرار گرفته است، بنابراین در هنگام شکستگی شدید این استخوان، شاهد شکستگی باز می باشیم. در مواقعی هم ممکن است اعمال فشار و یا ضربه ی غیرمستقیم باعث شکستگی تیبیا شود. بطور مثال پیچ خوردن ساق پا در هنگام ورزش کردن می تواند زمینه ی مناسبی را برای شکستن استخوان تیبیا فراهم آورد.اگر شکستگی تیبیا به دلیل پیچ خوردن ساق پا صورت گیرد، معمولا خط شکستگی به صورت مارپیچ می باشد.

علائم شکستگی تیبیا

از علائم بارز این نوع شکستگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

احساس درد در ساق پا (به دنبال تکان دادن ساق پا یا وارد کردن فشار به ناحیه ی شکستگی این درد تشدید می شود.)
محدودیت در راه رفتن (فردی که دچار شکستگی استخوان تیبیا شده است، قادر به راه رفتن نمی باشد.)
تورم ساق پا
اگر قطعات شکستگی جابجا شوند، ساق پا دفرمه می شود و تغییر شکل می دهد.
اگر شکستگی به صورت باز اتفاق افتد، لبه ی استخوان های شکسته از پوست خارج می شوند و باعث پارگی آن می شوند.
تغییر رنگ یا کبودی در اطراف استخوان ساق پا
بی حسی، سوزن سوزن شدن، یا احساس سوزش در ساق پا که ممکن است نشان دهنده آسیب به ساختارهای عصبی عروقی باشد.
در مورد شکستگی پلاتوی تیبیا (بالای استخوان درشت نی) یا شکستگی پلافوند تیبیا (پایین استخوان درشت نی)، به ترتیب ممکن است ناپایداری یا ناتوانی در خم کردن زانو یا مچ پا وجود داشته باشد.

شکستگی تیبیا چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص شکستگی تیبیا به طور کلی با معاینه فیزیکی آسیب شروع می شود و پزشک همچنین از شما سوالاتی در مورد سابقه پزشکی شما و نحوه ایجاد آسیب می پرسد. در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است نیاز به فشار دادن بر روی ناحیه آسیب دیده داشته باشد تا تشخیص دهد که آیا شکستگی وجود دارد (و چه نوع شکستگی ممکن است باشد).

تهیه ی تصاویر رادیوگرافی از جمله راهکارهای تشخیصی موثر و کارآمد می باشد. در رادیوگرافی میزان شکستگی و یا جابجا شدن قطعات شکسته شده نشان داده می شوند. بنابراین رادیوگرافی می تواند به پزشک برای تشخیص مناسب و انتخاب راهکار درمانی مناسب، کمک شایانی کند. در مواقعی ممکن است به علت پیچ خوردن مچ پا و یا شکستن قوزک مچ پا، شاهد شکستگی استخوان نازک نی خواهیم بود. اعمال ضربه به کناره های ساق پا نیز ممکن است احتمال شکستگی نازک نی را افزایش دهد.

پزشک شما همچنین ممکن است بخواهد انواع آزمایشات تشخیصی را برای درک بهتر ماهیت آسیب شما تجویز کند. این آزمایش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عکسبرداری با اشعه ایکس از استخوان درشت نی
اسکن توموگرافی کامپیوتری که به عنوان سی تی اسکن یا سی تی اسکن نیز شناخته می شود. این می تواند تصویر جامع تری از استخوان درشت نی نسبت به اشعه ایکس ارائه دهد.
اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی که به عنوان MRI نیز شناخته می شود، تصویر دقیق تری از بافت های نرم اطراف استخوان درشت نی مانند استخوان ها، ماهیچه ها و رباط ها ارائه می دهد.

عوارض شکستگی استخوان تیبیا

از عوارض نامطلوب شکستگی استخوان درشت نی می توان به سندرم کمپارتمان اشاره کرد. این سندرم به دنبال خونریزی و تورم شدید در استخوان ساق پا ایجاد می شود و اگر درمان نشود می تواند عوارض نامطلوبی را به فرد تحمیل سازد. همچنین توجه داشته باشید که در هنگام شکستگی استخوان تیبیا ممکن است عروق و اعصاب موجود در ساق پا دچار آسیب شوند. به همین منظور لازم است تا بهترین متخصص ارتوپد اهواز به بررسی دقیق شکستگی و آسیب های وارده بپردازد.

درمان شکستگی تیبیا

با مراجعه به متخصص اتوپدی و تهیه ی رادیوگرافی از ساق پا، نوع شکستگی و آسیب های ایجاد شده به دنبال شکستگی مورد بررسی قرار می گیرد و بهترین روش درمانی برای رفع آسیب های موجود، توسط پزشک انتخاب می شود. با جا انداختن شکستگی و فیکساسیون مناسب، بستر مناسبی برای جوش خوردن مجدد استخوان آسیب دیده ایجاد می شود. معمولا اگر شکستگی شدید باشد، اعمال فوق در طی عمل جراحی انجام می شود.

گزینه های درمانی شما برای شکستگی درشت نی به علت خاص و ماهیت آسیب، سلامت کلی شما در آن زمان و آسیب دیدگی عضلات، تاندون ها یا رباط های اطراف بستگی دارد. برخی از شکستگی‌های تیبیا ممکن است تنها با گچ‌گیری بهبود یابند، در حالی که برخی دیگر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند. پزشک گزینه‌های غیرجراحی و جراحی شما را به دقت ارزیابی می‌کند و به ایجاد یک برنامه درمانی که بهترین کار را برای شما دارد کمک می‌کند.

درمان غیر جراحی
در حالی که برنامه درمانی هر فرد به شرایط خاص آسیب آنها بستگی دارد، ممکن است برخی از شکستگی های استخوان درشت نی نیازی به جراحی نداشته باشند، یا ممکن است به دلیل مشکلات سلامتی امکان پذیر نباشد. به طور کلی، شکستگی‌های تیبیا که پایدارتر هستند، کمترین جابجایی استخوان دارند، و خارج مفصلی هستند (به این معنی که شکستگی به سطوح مفصلی گسترش می‌یابد) نسبت به شکستگی‌های شدیدتر یا ناپایدارتر به جراحی کمتری نیاز دارند. اکثر شکستگی های استرسی نیز بدون جراحی قابل درمان هستند.

رایج ترین درمان های غیر جراحی عبارتند از:

گچ
استفاده از زانوبند لولایی، که تا حدی میزان وزنی که پای شما باید تحمل کند را محدود می کند.
فیزیوتراپی، به ویژه درمان دامنه حرکتی (ROM).
استفاده از یک بریس کاربردی که به آن بریس کششی نیز گفته می شود. که می تواند پس از انتقال به بیرون از گچ (یا بلافاصله، در صورت شکستگی های کمتر شدید) استفاده شود.

درمان جراحی
هنگامی که شکستگی تیبیا باز است، استخوان به طور قابل توجهی جابجا شده است یا داخل مفصلی است، احتمال اینکه پزشک شما جراحی را توصیه کند بسیار بیشتر است. اگر اندازه گیری های قبلی غیرجراحی در درمان شکستگی شما ناموفق باشد، این نیز صادق است. روش جراحی که پزشک شما توصیه می کند به نوع خاص شکستگی و میزان آسیب شما بستگی دارد. به عنوان مثال، شکستگی های ترکیبی شدید به مداخله فوری بیشتری برای تمیز کردن ناحیه و همچنین درمان آنتی بیوتیکی برای کمک به کاهش احتمال عفونت جدی نیاز دارد. و در حالی که کاربرد و مکان خاص مداخله جراحی می تواند متفاوت باشد، اکثر عملیات ها شامل یکی از موارد زیر است:

قرار دادن پیچ‌ها، پین‌ها یا صفحات فلزی در خارج یا داخل پای شما، که می‌تواند به تثبیت آسیب کمک کند و استخوان‌های شما را در حین بهبودی در یک راستا نگه دارد.
استفاده از نیلینگ داخل مدولاری (IMN)، روشی که در آن میله ای در طول استخوان درشت نی شما قرار می گیرد تا استخوان را در یک راستا نگه دارد.

بیشتر بخوانید: آرتروپلاستی مفصل ران

طول درمان شکستگی درشت نی

پزشک در حین درمان و ترمیم شکستگی استخوان تیبیا، مدت زمان مناسبی (معمولا 6 تا 12 هفته) را برای جوش خوردن استخوان شکسته شده و رفع عوارض موجود تجویز می نماید.

لازم به ذکر است، برآورد دقیق مدت زمان درمان شکستگی استخوان تیبیا معمولا به عواملی همچون:

شدت شکستگی
شدت آسیب های ناشی از شکستگی
سن بیمار
تجویز پزشک، بستگی دارد.

مراقبت بعد از شکستگی ساق پا

بعد از انجام جراحی و درمان شکستگی استخوان تیبیا معمولا ساق پا را با گچ کردن فیکس می نمایند. برای فیکساسیون مناسب، ساق پا را از کف پا تا مفصل زانو گچ می گیرند. استفاده از عصا بعد از جراحی می تواند به راه رفتن فرد کمک کند.

فیزیوتراپی شکستگی ساق پا

بعد از درمان شکستگی و ترمیم استخوان تیبیا ممکن است پزشک به منظور تقویت عضلات ساق پا و همچنین تسریع روند بهبودی بیمار، چند جلسه فیزیوتراپی تجویز نماید. در طی جلسات فیزیوتراپی، عضلات ساق پا تقویت می شوند و به دنبال این امر فرد توانایی راه رفتن طبیعی خود را زودتر به دست می آورد.

نتیجه گیری

تشخیص شکستگی تیبیا و آسیب های ناشی از آن به توانایی و دانش بالای متخصص ارتوپدی بستگی دارد. زیرا تشخیص درست زمینه ی مناسبی برای انتخاب بهترین راهکار درمانی، را فراهم می آورد.

بنابراین توصیه ی ما به شما هموطنان عزیز اهوازی این است که در تعیین پزشک خود دقت کنید و بهترین جراح ارتوپد در اهواز، را برای درمان و ترمیم شکستگی استخوان تیبیا انتخاب نمایید.